"Уулаа санахуй"
Хайрт аавдаа
Хас сарны өлмийд уулын шуурга исгэрнэ
Хангир жингир оддын аялгуу хаялна
Хамаг амьтан үүр гэрээ зорино
Харин би уулаа л тэмцэнэ
Элс цасны суу урагдана
Энгэр газрын хөрс халцрана
Эртний хөх хадад эмтрэнэ
Энэ үед би уулаа л сэтгэнэ
Гол ус улмаар царцана
Гоо үзэмж бас тодорно
Гэгээ орон зайд шургана
Гэвч би уулаа л зурна
Алтай дайдын шил хагарна
Арван гурван чоно улина
Агаар тэнгэр газар нөмөрнө
Азарга адуун гуурс тачигнана
Долоон бурхан гэрэлтэнэ
Дон хийх чимээ товшуурдана
Аюум үзэмж тусна
Алсын аялгуу цуурдана
Харгай яргай харшина
Харлаг тэх цуцна
Хад ангалаг харанхуйлна
Хавирга сүврэгэ нэвтэрнэ
Ян чимээ ягхийнэ
Ягаан улирс бөмбийнэ
Яварын чулууд бөмбөрнө
Ямарваа санааг санана
Хул өвс чичирнэ
Хувь заяагаа өөрөө олно
Хурдан цагаан морь үүрсэнэ
Хувилгаан хүн зүүдлэнэ
Үүрийн зулай нимгэрнэ
Үйлийн үр зузаарна
Үл мартахуйн агшин ирнэ
Үнэндээ би уулаа л санана
Агсам салхин амгай татна
Ажин түжин нөмрөнө
Амьтан хүн гэрээсээ гарна
Аанай л би уулаан бодно
Халил уул зүрхэнд минь бий
Халгиа голууд нь судсанд минь бий
Хан тэнгэрийн одод мөрөн дээр гялалзаж
Хас саран охин өвөр дээр минь тоглодог
Тэргүүнд минь тэнгэр ойрхон
Тэвэрхэд минь уул ойрхон
Гарын минь алганд улаан наран тусаж
Газар тээр доор жирвэлзэн байдаг аа...
Бороо орохуй мөндөр болдог
Бодлоо нэхэхүй шүлэг болдог
Бор толгод нь хайрханы бараатай
Би уулын хүн шувуу...
Жижиг шувуу нь жилийн газар жиргэдэг
Жинхэнэ уул гэдэг тэнгэрийн багана мөн
Уулсын төгс төгөлдөр гоо үзэсгэлэн
Уйдашгүй амраг минь мөн өө...
Тэнгэрийн өлмийг тасар татан шуурна
Тэнд миний ууланд
Тийм саран дөрвөн мөнхөд гийгүүлнэ
Энд миний зүрхэнд...
Үс зүс минь цагийн цаад руу одоход
Үнэндээ би уул болох болно
Үрээ үсэргэсэн хөвүүн миний бэлд
Үг холбож шүлэг бичих болно оо...
2012/01/11
